دیروز سه شنبه یک قاچاقچی هشت کیلوگرم هروئین و17 زندانی در استانهای البرز، لرستان، مازندارن، قزوین، گیلان به اتهام قتل و مواد مخدر در ملع عام اعدام شد و دوباره عده ای قبل از طلوع آفتاب به تماشای این صحنه دلخراش آمده و از تماشای اعدام لذت بردند.
به هر حال باید پرسید چرا عده ای این همه اشتیاق برای دیدن صحنه «اعدام» دارند؟
واقعاً دیدن مرگ یک نفر، این قدر جذابیت دارد که مردم از نیمه های شب یا در ساعت 4 بامداد زیر بارش باران هم که شده ، از خواب و استراحشان می زنند و ساعت ها سر پا می مانند تا به تماشای جان کندن یک یا چند نفر بپردازند و فیلم و عکس بگیرند؟! خیلی ها هم هم برای این که حتی یک لحظه از این "مستند" را از دست ندهند ، از در و دیوار و تیر برق بالا می روند.
بررسی چرایی این "اشتیاق" در کنار مؤلفه هایی مانند عصبی بودن درصد قابل ملاحظه ای از مردم و افزایش خشونت ورزی در جامعه می تواند نتایج هشدار آمیزی به همراه داشته باشد.
به نظر نمی رسد در یک جامعه سالم ، این همه اشتیاق وصف ناپذیر برای دیدن صحنه اعدام وجود داشته باشد.
هم اکنون در همه دنیا و از جمله در ایران رایج است که اگر فیلمی دارای صحنه های خشونت بار باشد ، در ابتدای فیلم به خانواده ها هشدار داده می شود که این اثر برای افراد زیر 13 سال یا زیر 16 سال مناسب نیست زیرا دیدن صحنه های خشن در روحیه کودکان و نوجوانان ، آثار روحی منفی فراوانی دارد و می تواند به ترسو و یا برعکس به خشن شدن آنها بینجامد.
دلیل که ایرانیانی که قتل می کنند و حتی گونه های نـادر حیوانـی مانند پلنگ، روباه و یا کفتار و غیره را بی رحمانه می کشند، می تواند نیز نتیجه دیدن چنین صحنه هایی باشد.
..این از دست رنج دولت وحکومت جمهوریاسلامی است
مرگ بر جمهوری اسلامی
نیما سلیمی
