«حدیثه» هنوز بیست و یکسالش تمام نشده و دانشجوی دانشگاه تهران است. آنروز هم شبیه همهی روزهای عادی دیگر است. حدیثه در صندلی جلوی تاکسی نشسته که از منزلشان در شهریار به دانشگاه برود. نزدیک شهرک آزادی صدای نزدیک یک هواپیما میآید. شنیدن صدای هواپیما در آن حوالی چیز غریبی نیست اما این هواپیما به جای اینکه اوج بگیرد دارد به بزرگراه نزدیک میشود. آنقدر ارتفاع پروازش کم است که رانندگان فکر میکنند دارد به آنها برخورد میکند. نزدیک و نزدیکتر میآید. راننده تاکسی وحشتزده کنترل ماشین را از دست میدهد و به شدت به یک کامیون خاور برخورد میکند. و این پایان آرزوهای دختریست که هنوز بیست و یکسالش تمام نشده است.
مدت زمان زیادی طول میکشد تا یک آمبولانس برای کمک به حدیثه برسد چون همه کمکهای پزشکی به سمت محل سقوط هواپیما روانه هستند و شاید در آن لحظه کسی فکر نمیکند که یک سانحه هوایی ممکن است قربانیان دیگری نیز در زمین داشته باشد. دختر جوان به کما میرود و سپس دچار مرگ مغزی میشود. او درست دو روز پیش از این حادثه به صورت اینترنتی عضو کانون اهدای اعضا شده است، پس با اجازه خانواده قرار است که قلب، کلیهها، کبد و ریهاش به بیماران نیازمند اهدا شود.
فیلم مشهور ۲۱ گرم با این دیالوگ از «پُل» با بازی «شان پن» به پایان میرسد:
«می گن وقتی انسان میمیره، دقیقا بیست و یک گرم از وزنش کم میشه، این ۲۱ گرم وزن چیه؟ …»
«پُل» توی این فیلم شخصیتیست که ناراحتی قلبی دارد و به تازگی پذیرای قلب اهدایی از یک قربانی تصادف بوده است. او بعد از عمل پیوند به جستجوی کسی بر میآید که قلب را اهدا کرده. حالا اینجا هم دور از ذهن نیست که بیمار پذیرنده قلب «حدیثه» در جستجوی او صفحهی فیسبوکش را بیابد. او در اینحالت با دختر سرزندهای رو به رو میشود که دانشآموز نخبهی مدرسه استعدادهای درخشان فرزانگان و دانشجوی میکروبیولوژی دانشگاه تهران است. از همان دخترهایی که این روزها در جامعه ایران و از جمله در فضاهای علمی پیشتازند و برخلاف همهی فشارها و محدودیتها، شرایط اجتماعی را آنطور که خود میخواهند رقم میزنند.
قلب حدیثه شاید با دیدن صفحه فیسبوکش به وجد بیاید. شاید هم با دیدن پیغامهای تسلیت و ناراحتی دوستان و خانواده دلش بگیرد. شاید هم تا طلوع فردا در میان عکسها، استاتوسها و کامنتهایش بچرخد و تجدید خاطرات کند. به نظر میآید ۲۱ گرم از وزن هرکدام از ما در صفحه فیسبوکمان برای همیشه جا میماند.
نیما سلیمی
مرگ بر جمهوری اسلامی
مرگ بر جمهوری اسلامی
No comments:
Post a Comment