جان بیرد وزیر امورخارجه کانادا ، مستقیما با مردم ایران صحبت کرد و گفت خود آنها بزرگترین ترس دولت ایران هستند. وی گفت: “رهبر ایران بزرگترین تهدید برای صلح جهانی و امنیت دنیای امروز است. این رژیم توخالی است. عمقی ندارد، هوش و انسانیت ندارد و نمی‌خواهد برای مردم آینده بهتری فراهم آورد.”
جوزف بریم
دولت محافظه‌کار کانادا روز سه‌شنبه گفت کنفرانس خلع سلاح سازمان ملل به ریاست ایران را بایکوت می‌کند و این کنفرانس را استهزای تلاش‌ها برای خلع سلاح می داند. این آخرین نشان از صراحت موضع کانادا در قبال جمهوری اسلامی است.
کانادا سال گذشته دیپلمات‌های خود را از تهران فراخواند و دیپلمات‌های ایران را هم از اوتاوا اخراج کرد و آشکارا خواستار تغییر رژیم ایران شد و انتخابات آینده ایران را تقبیح کرد؛ کانادا تحریم‌های اقتصادی را گسترش داد و حمله اسرائیل علیه مواضع حزب‌اللهِ تحت حمایت ایران در سوریه را ستود. این موضع‌گیری کانادا نسبت به یک کشور دیگر، حداقل از زمان جنگ جهانی دوم بی‌سابقه بوده است.
جان بیرد وزیر امورخارجه این کشور هم کمپین رسانه اجتماعی راه اندازی کرده است تا مخالفت دموکراتیک علیه رژیم ایران را برانگیزاند.
یک منبع دولتی می‌گوید: “ما از سپتامبر گذشته که روابط دیپلماتیک با ایران را به حال تعلیق درآورده‌ایم، رابطه با ایرانیان کانادا و ایرانیان سراسر جهان را گسترش داده‌ایم و از آنها سئوالات مختلفی را مطرح کردیم که یکی از مهمترین آنها این است که ما برای مقابله با تهدید رژیم ایران چه کار می‌توانیم بکنیم؟”
وی گفت، اکثر پاسخ‌ها این بوده که بیشترین آسیب‌پذیری رژیم توسعه اطلاعات است.
آقای بیرد، مستقیما با مردم ایران صحبت کرد و گفت خود آنها بزرگترین ترس دولت ایران هستند. وی گفت: “رهبر ایران بزرگترین تهدید برای صلح جهانی و امنیت دنیای امروز است. این رژیم توخالی است. عمقی ندارد، هوش و انسانیت ندارد و نمی‌خواهد برای مردم آینده بهتری فراهم آورد.”
دولت استفن هارپر نخست‌وزیر کانادا موضع بسیار پرخاشجویانه‌تری نسبت به دولت‌های لیبرال قبلی دارد.
هوشنگ حسن‌یاری، استاد علوم سیاسی در کالج سلطنتی نظامی کانادا می‌گوید: “آیا صدای کانادا در درخواست از ایرانیان برای بیرون رفتن و به خطر انداختن زندگی‌شان به حد کافی قوی است؟ متاسفانه در مورد تاثیر کانادا در ایران باید بگویم که صفر است. هیچ نفوذی ندارد… نمی‌گویم این تلاش‌ها ارزشی ندارد، اما نسبت به نتیجه آن شک دارم.”
آقای بیرد خاطرنشان کرد که کانادا “می‌بایست در جنبش مردمی سال ۲۰۰۹ بیشتر از مردم حمایت می‌کرد. باید کار بیشتری می‌کردیم. ما کمترین کاری را که می‌توانستیم انجام دادیم.”
روابط ایران و کانادا از مدت‌هاپیش تیره شده است، خصوصا از زمان قتل زهرا کاظمی عکاس ایرانی کانادایی در سال ۲۰۰۳ که پس از بازداشت شکنجه و کشته شد.
البته سابقه همکاری هم وجود دارد، خصوصا در مورد ورود مبارزان القاعده به ایران از افغانستان پس از حمله سال ۲۰۰۱ آمریکا و حمایت ایران از حماس در غزه.
کانادا در سال ۲۰۰۶ ایران را پس از گزارش‌های سازمان ملل در مورد برنامه هسته‌ای این کشور تحریم کرد و از آن زمان آن را گسترش داده است؛ ایران را حامی تروریسم خوانده و حزب‌الله و نیروی قدس را به عنوان نهادهای تروریستی معرفی کرده است.
آقای بیرد می‌گوید: “ما امیدمان را از رژیم قطع کرده‌ایم اما هرگز ایمان‌مان به مردم ایران را از دست نداده‌ایم. ما در واقع می‌خواهیم روابط خود با ایرانی‌ها را به نحوی آزاد از فیلترهای رژیم، گسترش دهیم.”
ایران نیز مقابله به مثل‌هایی انجام داده است. به عنوان مثال از رهبران بومیان کانادا دعوت کرده تا از نقض حقوق بشر توسط دولت کانادا سخن بگویند.
منبع: نشنال پست - ۱۴ مه ۲۰۱۳
No comments:
Post a Comment