من در روزهای اخیر با شنیدن اوج اعدامها در ایران، بغضی گلویم را فشار داده و احساس خفگی می کنم ، واقعا با تمام وجودم آه و افسوس می خورم و از خود وهمه گله دارم ،همه در حال نظاره دولت جنایتکار جمهوری اسلامی نشسته و بیننده جنایات آنها بوده که چطوری تیشه به ریشه تمام جوانان هموطنم برداشته و یکی پس از دیگری جوانان رعنای این مرز و بوم را نابود و از زندگی ساقط می کند.
آه .............. ! نمیدانم .............! از چه راهی می توانیم کمکی کرده، تا این دل بیقرارم آرام گیرد .............!
و وقتی به او که در سلولی تنها ، فکر می کنم خود را آماده مرگ می کند اشک از چشمانم سرازیر می شود و کسی جز او قدر زندگی از دست رفته را نمی تواند درک کند ولی افسوس و صد افسوس که هیچ کس برای نجات او کاری انجام نمی دهد در این روزها وفتی صحنه اعدام جوانی را دیدم که از ترس سر را بر شانه جلادش گذاشته و گریه میکرد ، چقدر ناراحت کننده بود برای من ................!
دیدن این صحنه وتوصیف آن لحظه را هیچ کس به اندازه آن اعدامی نمی تواند درک کند وچه احساسی دارد ، بیقرار ، خسته و درمانده از اینکه شاید فردایی دیگر را نبیند.
ای کاش فرصتی دوباره پیدا میکرد تا شاید زندگی تازه ایی را شروع میکرد ................!
دلم پر است از خود ، از شما و آن هموطن بختیاری که برای توهینی آنچنان تحریک شده که دو روز متوالی را برای دفاع از آبروی خود قیام کرد و دست به تظاهرات زد تا مانع پخش آن سریال شود ، ولی چشم خود را از تمام وقایع و حقارتی که به تمام ایرانیان شده، بسته که آن نامردان چطورهمه را به این فلاکت انداخته اند وبه تمام دنیا نشان میدهند ، ملتی که ادعای فرهنگی غنی داشته ولی گرفتار سیاستهای کثیف یک سری جنایتکار شده و آنها را به هر شکل ممکن به درماندگی و بیچارگی وادار می کنند و جان فرزندان بی گناه آنان را به راحتی می گیرند ، نمی دانم کی این آتشفشان شهامت در ما فعال شده ، در برابر این همه ظلم و ستم قد علم کرده و با تمام وجود در دفاع ازحق خود ایستادگی می کنیم ، آیا حق مردم ایران در قرنی که همه بدنبال حقوق برابر هستند ، گدایی برای سبد کالایی بی ارزش و بی قابل است .
نمی دانم تا کی باید ما در سناریوهای کثیف این ظالمان گرفتار شویم
آیا جان جوانان این مرز و بوم از توهین به شما کمتر است ای کاش می توانستید لحظه ایی خود را جای آنها و خانواده های آنان قرار میدادید که چطور شب را به صبح میرسانند ، مگر آنها شرف ما نیستند..................!
هر روز که خبراعدام جوانی دیگر را میشنوم از خود بیزار می شوم که آنها نه بخاطر گرفتن حق خود بلکه برای دفاع از آرمانهای حق طلبانه من و تمام جوانان سرزمینم در این کثافت جمهوری اسلامی گرفتار شده و یارای و توانایی هیچ از خود نداشته و ندارند و ما با خیالی راحت سر را بر روی بالش نهاده تا فردایی تازه شروع کنیم ولی آنها ، دریغ از خوابی کوتاه به انتظار حکم اعدام خود نشستند و با چشمی بسته فیلم زندگی خود را در سر مرور کرده و آماده کاری ناخواسته شده وامید به حرکتی برای نجات خود بسته اند.
ای کاش می توانستیم قدم در راهی گذاشته تا شاید بتوانیم صدایشان را به گوش تمام جوامع حقوق بشر دنیا برسانیم و جلوی این فاجعه ی تاریخی را بگیریم .
من عاجزانه و خالصانه از تمام ایرانیهای عزیز در داخل و خارج از ایران میخواهم بیایید با اتحاد و همدلی فارغ ازهرعقیده و فقط بخاطر نام ایرانی و انسانیت لحظه ایی از وقت خود و زمانی اندک را برای انسانیت و کمک به هموطنمان در کنار هم ، فریاد اعتراض بر علیه این جنایتکاران سر دهیم تا شاید توانسته کاری برای آنها انجام داده باشیم .و لحظه ایی از خود راضی باشیم .
نیما سلیمی
No comments:
Post a Comment